Onze vroege voorouders kenden de luxe van een kast niet. Zij gebruikten kisten als bergmeubelen.  Deze kisten dienden ook als stoel.  Naast het haardvuur, met gehandwerkte kussens erop werd het een comfortabele zitplaats.  In deze kiststoelen werden vaak kostbaarheden bewaard.  Hieraan refereert nog steeds het spreekwoord “op zijn geld zitten”. Wanneer men van de ene residentie naar de andere trok werden deze kisten alskoffers gebruikt, men kon er de noodzakelijke huishoudartikelen in opbergen en het  waren “handige” meubelen om te transporteren. In de latere gotiek na 1400, toen men meer vaste woonplaatsen had, plaatste men de kist op hoge poten en bekwam men een eerste kast meubel. Zo ontstond een totaal nieuw meubel : “het dressoor”.  Deze naam is afkomstig van het Franse “trésor” dat schat of schatkist betekent.  Dit slaat zowel op de kostbaarheid van het meubel zelf, als op de functie van bewaarplaats.